1- گروه حقوق، واحد نجف‌آباد، دانشگاه آزاد اسلامی، نجف‌آباد، ایران. 2- گروه حقوق، واحد الیگودرز، دانشگاه آزاد اسلامی، الیگودرز، ایران.
چکیده: (424 مشاهده)
زمینه و هدف:حق بر سلامتی از حقوق حائز اهمیت و بنیادین هر فرد و هر جامعه‌ای محسوب می‌شود و بر اهمیت آن در اسناد بین‌المللی حقوق بشری تأکید شده است. با توجه به تعریف سازمان جهانی بهداشت، سلامتی دارای ابعاد گوناگونی است که علاوه بر بعد جسمانی، روانی و اجتماعی، در قرن بیستم معنویت نیز به عنوان بعد چهارم سلامت مطرح شد و در سی و هفتمین اجلاس سالیانه بهداشت جهانی 1984 به تصویب رسید. با توجه به تعاریف گوناگون ناشی از تفاوت‌های فرهنگی، اجتماعی، مذهبی و اعتقادی محققین سلامت معنوی در‌هاله‌ای از ابهام است و عاملی برای دشواری یک تعریف جامع از حق مزبور می‌باشد. از آنجا که سلامت معنوی در سلامت افراد و جامعه و ایجاد صلح و آرامش نقش به سزایی دارد، بحث الزام توجه جامعه بین‌المللی در اسناد حقوق بشری، مسئولیت و تعهدات دولت‌ها در تحقق حق مزبور در سطح جامعه و گسترش آن مورد توجه قرار خواهد گرفت، هرچند شرایط دولت‌ها در تأمین و تضمین حق بر سلامت معنوی یکسان نیست و دولت‌ها نمی‌توانند به طور کامل سلامت افراد را مورد حمایت قرار دهند، ولی می‌توانند شرایطی را فراهم کنند که برخورداری از سلامتی در همه ابعاد و استفاده از امکانات رفاهی برای افراد ممکن باشد. قطعاً دولت‌ها تعهد به رعایت، حمایت و اجرا دارند. در این پژوهش سعی شده به ابهامات و چالش‌های مفهوم سلامت معنوی و جایگاه آن در اسناد، تعهد دولت‌ها و به کارگیری شیوه‌های قابل اجرا برای نهادینه‌کردن و تأثیرگذاری سلامت معنوی بر افراد پرداخته شود. روش:روش تحقیق توصیفی ـ تحلیلی است و از روش کتابخانه‌ای جهت جمع‌آوری مطالب استفاده شده است. ملاحظات اخلاقی:تمامی اصول اخلاقی در این مقاله در نظر گرفته شده است. یافته‌ها: به رسمیت‌شناختن حق بر سلامتی در اسناد بین‌المللی حقوق بشری، تعهدات دولت‌ها در قبال این حق در برابر نقض حق بر سلامتی توسط ارکان یا مؤسسات دولتی و اشخاص خصوصی از یافته‌های این پژوهش می‌باشد. نتیجه‌گیری:حق بر سلامت معنوی، برخلاف فرضیه متن حاضر، در اسناد حقوق بشری، مستقلاً مورد شناسایی قرار نگرفته است، اما می‌توان در ذیل حقوقی همچون حق بر سلامت، حق برخورداری از سطح مناسب از زندگی و حق حیات، بارقه‌هایی از توجه به این مقوله را مشاهده نمود، کما اینکه در تفسیر مواد مرتبط با حقوق مذکور، چندین مرتبه حق بر سلامت معنوی، به طور ضمنی مورد توجه قرار گرفته است.
Ansari Mahyari A R, Esfandiarizadeh H, Badrgerami M R, Bazvand P. The Role of Governments in Guaranteeing the Right to Spriritual Health. HLJ 2023; 1 (1) :1-15 URL: http://healthlawjournal.ir/article-1-52-fa.html
انصاری مهیاری علیرضا، اسفندیاری‌زاده هما، بدر گرمی محمدرضا، بازوند پیمان. نقش دولت‌ها در تضمین حق بر سلامت معنوی. مجله حقوق سلامت. 1402; 1 (1) :1-15
