1- مرکز تحقیقات سلامت جامعه، واحد اصفهان (خوراسگان)، دانشگاه آزاد اسلامی، اصفهان، ایران.
چکیده: (232 مشاهده)
زمینه و هدف:بیماری عروق کرونر بیشترین بار بیماری را در بین بیماری‌های جسمی دارد و علت عمده صرف هزینه‌های بهداشتی است. آنژیوپلاستی به عنوان یک درمان مؤثر برای بیماری عروق کرونر قلب می‌باشد و بیماران نیازمند مراقبت طولانی مدت بعد از عمل آنژیوپلاستی هستند. از این رو پرستاری از راه دور یا تله‌نرسینگ مراقبت از بیمار را از شرایط کلینیکی به خانه وی منتقل می‌کند. این مطالعه با هدف تعیین تأثیر مداخله پرستاری تله‌نرسینگ بر میزان اضطراب و تاب‌آوری بیماران تحت آنژیوپلاستی عروق کرونر قلب در بیمارستان کوثر شهر شیراز انجام شده است. روش:در این پژوهش 44 بیمار آنژیوپلاستی شده در بیمارستان کوثر شیراز به طور تصادفی در دو گروه شاهد (24 بیمار) و آزمودنی (20 بیمار) قرار گرفتند و به کمک پرسشنامه‌های اضطراب و تاب‌آوری و سیاتل آنژینا قلبی شرایط روحی و جسمی آنان بلافاصله بعد از عمل و مدت 20 روز پس از عمل مورد ارزیابی قرار گرفت، بدین‌صورت که کلیه بیماران پمفلت آموزشی بیمارستان را دریافت کردند، ولی بیماران گروه آزمودنی به کمک تله‌نرسینگ آموزش‌های کاهش اضطراب و افزایش تاب‌آوری و بهبود تغذیه‌ایی و مصرف بهینه داروها را بیشتر دریافت کردند، علاوه بر آن در صورت نیاز می‌توانستند با موبایل پژوهشگر ارتباط برقرار کنند و تأثیر آموزش از راه دور مورد بررسی قرار گرفت. ملاحظات اخلاقی:پس از دریافت تأییدیه کمیته اخلاق و معرفی‌نامه جهت بیمارستان کوثر شیراز، ضمن معرفی خود به بیماران توضیحی پیرامون مطالعه و هدف از انجام آن و طریقه تکمیل فرم رضایت‌نامه آگاهانه داده شد و از تمایل آن‌ها برای شرکت در مطالعه اطمینان حاصل گردید و کلیه موارد اخلاق در پژوهش رعایت گردید. یافته‌ها: شایع‌ترین بیماری زمینه‌ایی در بیماران هر دو گروه کنترل (2/54 درصد) و آزمایش (0/55 درصد) فشار خون بوده است. آزمون تعقیبی به روش بونفرونی نشان داد که قبل مداخله تفاوت معناداری بین میانگین امتیاز اضطراب بیماران در دو گروه آزمایش (15/41) و کنترل (50/41) وجود نداشت (872/0=p)، ولی بعد از مداخله میانگین امتیاز اضطراب بیماران گروه آزمایش (05/32) به طور معناداری کمتر از میانگین امتیاز اضطراب بیماران گروه کنترل (13/40) بود (001/0=p). در آزمون تعقیبی به روش بونفرونی نشان داد که قبل مداخله تفاوت معناداری بین میانگین امتیاز تاب‌آوری بیماران در دو گروه آزمایش (45/68) و کنترل (75/63) وجود نداشت (430/0=p)، ولی بعد از مداخله میانگین امتیاز تاب‌آوری بیماران گروه آزمایش (15/87) به طور معناداری بیشتر از میانگین امتیاز تاب‌آوری بیماران گروه کنترل (58/63) بود (001/0>p). بر اساس آزمایش (003/0=p) نتیجه آزمون ویلکاکسون امتیاز فعالیت فیزیکی در بیماران هر دو گروه کنترل (002/0=p) و در بعد مداخله به طور معناداری بیشتر از قبل مداخله بوده است. بر اساس نتیجه آزمون ویلکاکسون امتیاز فراوانی آنژین قلبی در بیماران هر دو گروه کنترل (026/0=p) و آزمایش (001/0=p) در بعد مداخله به طور معناداری بیشتر از قبل مداخله بوده است. بر اساس نتیجه آزمون ویلکاکسون امتیاز ثبات همودینامیک در بیماران هر دو گروه کنترل (001/0>p) و آزمایش (042/0>p) در بعد مداخله به طور معناداری بیشتر از قبل مداخله بوده است. نتیجه‌گیری:تله‌نرسینگ و آموزش و ارتباط با بیمار ضمن کاهش اضطراب بیمار امکان آموزش مداوم و بررسی سریع مشکلات بیمار را فراهم می‌کند و از انجایی که مراقبت از استنت کارگذاری‌شده در طول زندگی بیمار باید صورت گیرد، این موضوع کمک شایانی در مصرف داروها و کنترل بیماری‌های زمینه‌ایی و افزایش تاب‌آوری و کاهش اضطراب بیماران به کمک سیستم حمایتی تله‌نرسینگ دارد.
Bahtouei M R, Salehi S, Davari-Dolatabadi E. The Effect of Far Distance (Telenursing) Nursing Intervention on Anxiety, Resilience of Patients Undergoing Coronary Artery Angioplasty after Discharge from Kowsar Hospital in Shiraz in 2022. HLJ 2023; 1 (1) :1-11 URL: http://healthlawjournal.ir/article-1-47-fa.html
بحتوئی محمدرضا، صالحی شایسته، داوری دولت‌آبادی الهام. بررسی تأثیر مداخله تله‌نرسینگ بر میزان اضطراب و تاب‌آوری بیماران تحت آنژیوپلاستی عروق کرونر قلب پس از ترخیص در شیراز سال 1401. مجله حقوق سلامت. 1402; 1 (1) :1-11
