[صفحه اصلی ]   [Archive] [ English ]  
:: صفحه اصلي :: درباره نشريه :: آخرين شماره :: تمام شماره‌ها :: جستجو :: ثبت نام :: ارسال مقاله :: تماس با ما ::
بخش‌های اصلی
صفحه اصلی::
اطلاعات نشریه::
آرشیو مجله و مقالات::
برای نویسندگان::
برای داوران::
کنگره و کنفرانس ها::
گنجینه کتاب::
پیوندهای مرتبط::
ثبت نام و اشتراک::
تماس با ما::
تسهیلات پایگاه::
بایگانی مقالات زیر چاپ::
::
جستجو در پایگاه

جستجوی پیشرفته
..
دریافت اطلاعات پایگاه
نشانی پست الکترونیک خود را برای دریافت اطلاعات و اخبار پایگاه، در کادر زیر وارد کنید.
..
:: دوره 1، شماره 1 - ( مجله حقوق سلامت 1402 ) ::
جلد 1 شماره 1 صفحات 16-1 برگشت به فهرست نسخه ها
ضرورت برچسب‌زداییِ مجرمانه از بیماران روانی و تسهیلگران خانوادگی، در رویکرد سیاست جنایی به اورژانس اجتماعی
مهدی خاقانی اصفهانی*1 ، ریحانه باطنی2
1- گروه حقوق و فقه، پژوهشکده تحقیق و توسعه علوم انسانی (سمت)، تهران، ایران.
2- گروه مطالعات زنان، دانشگاه ادیان و مذاهب، قم، ایران.
چکیده:   (451 مشاهده)
زمینه و هدف: حفظ کرامت انسانی مبتلایان به اختلالات روانی و خانواده‌ آن‌ها ایجاب می‌کند تدابیر سیاست جنایی، جرم‌انگاری، مجرم‌پنداری و روندهای قانونی و اداریِ خدمات اورژانس اجتماعی، اصلاح گردد، از جمله تعدیل سازوکار قضایی مراجعه به کلانتری برای طرح شکایت و پس‌ از آن اخذ حکم قضایی دادگاه و مراجعه مجدد به کلانتری برای تسلیم حکم به مقام مسئول کلانتری، از حیث مغایرت با اصل سرعت و کرامت جهت مداخله در بحران رفتار متشنجِ بیماران روانی، محل تأمل و نقد است.
روش: در این تحقیق از نوع نظری بوده و روش تحقیق به صورت توصیفی ـ تحلیلی است و روش جمع‌آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‌ای است و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در پژوهش حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بی‌طرفی و اصالت اثر رعایت شده است.
یافته‌ها: گروه درمان اعزامی اورژانس اجتماعی شامل پرستار، مددکار، دو نفر نیروی انسانی برای کنترل بیمار در صورت لزوم و یک مأمور ناجا با لباس شخصی پس از تماس خانواده بیمار با اورژانس اجتماعی به ‌جای اعزام همزمان آمبولانس و خودروی ناجا با داشتن حکم قضایی، به محل اعزام شوند و فرد را در شرایط عود بیماری به بیمارستان منتقل کنند تا علاوه بر حفظ کرامت انسانی بیمار و خانواده وی، مانع تشدید مخاطره جانیِ بیمار و اطرافیان وی در شرایط حساس تنش روانی و قلدری فیزیکیِ بیمار شوند و از انگ روان‌رنجوری و مجرمانگی بر بیمار و خانواده‌ پیشگیری شود. کاهش بوروکراسی اداری ـ درمانی و چابک‌سازی زنجیره فرایند بعدیِ قضایی، از جمله دیگر محاسن این فرضیه راهکارمحورِ پیشنهادی است.
نتیجه‌گیری: روند طولانی کنونی برای انتقال روان‌رنجورانِ پرمخاطره از منزل به مراکز درمانی و مراقبتی، از منظر یافته‌های دانش جرم‌شناسی بالینی نیازمند تغییر فرایند انتقال و تغییر کنشگران متولی انتقال می‌باشد. در غیر این صورت، بزه‌دیدگیِ پرسنل اورژانس اجتماعی و خانواده بیمار، تداوم می‌یابد و روابط سازمان بهزیستی، قوه قضاییه و ناجا در ارائه خدمات بالینی ـ انتظامی در این مهم همچنان نامنقّح و مشوش خواهد بود.
 
واژه‌های کلیدی: اختلال روانی، سیاست جنایی، اورژانس اجتماعی، روند درمان، گروه درمان، کرامت انسانی
متن کامل [PDF 525 kb]   (302 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله پژوهشي |
دریافت: 1402/6/18 | پذیرش: 1402/9/30 | انتشار: 1402/12/1
ارسال پیام به نویسنده مسئول

ارسال نظر درباره این مقاله
نام کاربری یا پست الکترونیک شما:

CAPTCHA


XML   English Abstract   Print


Download citation:
BibTeX | RIS | EndNote | Medlars | ProCite | Reference Manager | RefWorks
Send citation to:

Khaghani Esfahani M, Bateni R. Necessity of Decriminal Labeling on Mental Patients and Family Facilitators, in the Criminal Policy Approach to "Social Emergency Service". HLJ 2023; 1 (1) :1-16
URL: http://healthlawjournal.ir/article-1-21-fa.html

خاقانی اصفهانی مهدی، باطنی ریحانه. ضرورت برچسب‌زداییِ مجرمانه از بیماران روانی و تسهیلگران خانوادگی، در رویکرد سیاست جنایی به اورژانس اجتماعی. مجله حقوق سلامت. 1402; 1 (1) :1-16

URL: http://healthlawjournal.ir/article-1-21-fa.html



بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.
دوره 1، شماره 1 - ( مجله حقوق سلامت 1402 ) برگشت به فهرست نسخه ها
مجله حقوق سلامت Health Law Journal
Persian site map - English site map - Created in 0.05 seconds with 36 queries by YEKTAWEB 4710