گروه حقوق، دانشکده حقوق، دانشگاه امام صادق (ع)، پردیس خواهران، تهران، ایران.
چکیده: (336 مشاهده)
زمینه و هدف:بر کسی پوشیده نیست که فرزندان در خانواده رشد می‌کند و اولین ارتباطات را با اجتماع فرا می‌گیرد. عملکرد والدین در خانواده، بر سلامت روانی و جسمی فرزندان تأثیر مستقیم خواهد گذاشت. از عوامل مؤثر بر سلامت روانی در زندگی افراد می‌توان به درک رفتار خود، ایجاد ارتباط سالم و مفید، مهارت‌های اجتماعی و فردی،کنترل هیجانات اشاره کرد. از این رو توجه به حق سلامت روان در خانواده از اهمیت بسیاری برخوردار است. روش:در پژوهش بنیادین حاضر، توصیفی ـ تحلیلی و به صورت کتابخانه‌ای، به بررسی قوانین و مقررات موجود در نظام حقوقی ایران در زمینه سلامت روان در خانواده پرداخته است. ملاحظات اخلاقی:در تحقیق حاضر، اصل امانتداری، صداقت، بی‌طرفی و اصالت اثر رعایت شده است. یافته‌ها:با بررسی قوانین و مقررات حاکم بر خانواده مصادیقی از توجه قانونی به حقوق سلامت روان در خانواده یافت شده است که در این موارد قانونگذار به اموری فراتر از حقوق مادی و ملموس خانواده پرداخته است. این موارد عبارتند از: طلاق حاکم، طلاق خلع، فسخ نکاح، حسن معاشرت و احترام به حریم خصوصی زوجین است. نتیجه‌گیری:با توجه به اهمیت سلامت روان در زندگی فردی و خانوادگی شایسته است که با توجه خاص به این حوزه، افراد جامعه و به خصوص زوجین از حقوق سلامت روان یکدیگر آگاهی کافی را کسب کرده تا بدین‌وسیله در راستای ارتقای حقوق سلامت روان ابتدا در خانواده و سپس در جامعه گام برداشته شود.
